나에게도 정든 옛집이
นาเอเกโด จองดึน เอซ ชิบบี
ฉันเองก็มีบ้านเกิดที่ฉันรัก
푸른 고향이 있었으면 좋겠어
พูรึน โค ฮยัง งี อิซซอท ซือมยอน โชเกซซอ
บ้านที่หากเป็นสีฟ้าคงจะดีไม่น้อย
지친 하루 끝에 떠올려
จีชิน ฮารู กึทเท ตออลรยอ
เป็นสิ่งสุดท้ายที่เตือนใจฉันในวันอันเหนื่อยล้า
내일을 살 수 있게 해주는 그런
เนอิลรึล ซัล ซู อิซเก เฮจูนึน คือรอน
ช่วยให้ฉันได้มีชีวิตอยู่เพื่อวันพรุ่งนี้
집으로 돌아가는 길
ชิบบือโร ทลรากานึน กิล
ระหว่างทางกลับบ้าน
유난히 차가운 서울 밤 공기
ยูนันนี ชากาอุน ซออุล บัม คงกี
อากาศที่หนาวผิดปกติในโซล
고개 들어 뿌연 밤하늘
โคเก ดึลรอ ปูยอน บัมฮานึน
แหงนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีหมอกหนา
작은 나의 별을 찾는다
ชักกึน นาเอ บยอลรึล ชัทนึน ดา
เพื่อค้นหาดวงดาวดวงน้อยของฉัน
해질녘 밥짓는 냄새를 맡으며
เฮจิล นยอก บับจิซนึน เนมเซรึล มัททือ มยอ
กลิ่นข้าวที่กำลังหุงในตอนพระอาทิตย์ตกดิน
흙 놀이 하던 꼬마아이들
ฮึล นลรี ฮาตอน โกมา อาอีดึล
เด็กๆที่กำลังเล่นดินกันอยู่
엄마의 부름에 하나 둘 사라져간
ออมมาเอ บูรึมเม ฮานา ทุล ซาราจยอกัน
ค่อยๆหายไปทีละคนตามเสียงเรียกของคุณแม่
아이들 모두 어디에 있을까
อาอีดึล โมดู ออดีเอ อิซซึลกา
เด็กๆเหล่านั้น อยู่ที่ไหนกันนะ
떨어지는 저 별하나에
ตอล รอจีนึน จอ บยอล ฮานาเอ
ดาวดวงหนึ่งที่กำลังตกลงมา
나의 열두 살 내 스무 살 이렇게 저가고
นาเอ ยอลทู ซัล เน ซูมือ ซัล อีรอคเค จอกาโก
อายุสิบสองปี และยี่สิบปีของฉัน ที่ไม่มีอะไรมากนัก
오늘도 내 집 앞을 서성거리는 서울의 밤
โอนึลโด เน ชิบ อัพพึล ซอซอง กอรีนึน ซออุลเร บัม
คืนนี้ในโซลที่แสนวุ่นวายหน้าบ้านของฉัน
나에게도 힘든 어느 날
นาเอเกโด ฮิมดึน ออนือ นัล
เช่นเดียวกันกับหนึ่งวันที่ยากลำบากของฉัน
돌아갈 수 있는 작은 집 있었으면
ทลรากัล ซู อิซนึน ชักกึน ชิบ อิซ ซอท ซือมยอน
หากมีบ้านหลังเล็กสักหลังให้กลับไปได้
문을 열고 들어선
มุนนึล ยอลโก ทึลรอซอน
ฉันจะเปิดประตูแล้วเข้าไป
나를 따스하게 반겨줄 그런
นารึล ตาซือฮาเก พัน กยอจุล คือรอน
และคงจะมีสิ่งที่คอยต้อนรับฉันอย่างอบอุ่น
내가 나고 자라 살고 있는 곳은
เนกา นาโก จารา ซัลโก อิซนึน กซซึน
สถานที่ที่ฉันเกิด เติบโต และใช้ชีวิต
왜 이리도 매일이 낯선 건지
เว อีรีโด เมอิลรี นัซซอน กอนจี
ทำไมในแต่ละวันถึงไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย
도시의 밤은 너무나 화려해서
โดชีเอ บัมมึน นอมูนา ฮวา รยอ เฮซอ
เมืองยามค่ำคืนที่หรูหราเหลือเกิน
내가 빛날 수 있을지 모르겠어
เนกา บิชนัล ซู อิซซึลจี โมรือเกซซอ
ไม่รู้ว่าฉันเองก็สามารถเปล่งประกายได้ไหม
떨어지는 저 별하나에
ตอล รอจีนึน จอ บยอล ฮานาเอ
ดาวดวงหนึ่งที่กำลังตกลงมา
나의 열두 살 내 스무 살 이렇게 저가고
นาเอ ยอลทู ซัล เน ซูมือ ซัล อีรอคเค จอกาโก
อายุสิบสองปี และยี่สิบปีของฉัน ที่ไม่มีอะไรมากนัก
오늘도 내 집 앞을 서성거리는 서울의 밤
โอนึลโด เน ชิบ อัพพึล ซอซอง กอรีนึน ซออุลเร บัม
คืนนี้ในโซลที่แสนวุ่นวายหน้าบ้านของฉัน
나의 별을 쏘아 올리던
นาเอ บยอลรึล โซอา อลรีตอน
จ้องมองไปยังดวงดาวของฉันที่อยู่สูงขึ้นไป
작은 공터를 가득히 메운 저 빌딩숲
ชักกึน คงทอรึล คาดึกคี เม อน จอ บิลดิงซุพ
ตึกรามบ้านช่องที่เติมเต็มพื้นที่ว่างเล็กๆของผืนป่า
반짝이는 한강
พันจักกีนึน ฮันกัง
แม่น้ำฮันที่เปล่งประกาย
오직 날 다독이는 서울의 밤
โอจิก นัล ดาดกกีนึน ซออุลเร บัม
ค่ำคืนในโซลที่เพียงแค่ปลอบใจฉัน
